قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۲: اگر دور از دلارای خود افتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر دور از دلارای خود افتم به دست طبع خودرای خود افتم ز سودای دو عالم باز مانم زمانی گر به سودای خود افتم شبم گرم است جا بر آستانت مباد آن روز، کز جای خود افتم نگیرد دامنم گر خاک کویت شوم زنجیر و در پای خود افتم غریبان را دهم در دیده ماوا ز غربت گر به ماوای خود افتم تمنای فلک آن است قدسی که من دور از تمنای خود افتم قدسی مشهدی