قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۸: امشب ز دیده از قدح افزون گریستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
امشب ز دیده از قدح افزون گریستم تا دل چو شیشه داشت نمی، خون گریستم یک بار، دیده ام به غلط فال خواب زد عمری ز شرمساری آن، خون گریستم تلخی ندید عیش حریفان ز گریه ام چون آمدم ز میکده بیرون، گریستم تا کس به عشق او نبرد پی ز گریه ام شبها به شهر و روز به هامون گریستم روید به جای سبزه ازان خاک، نخل سرو هرجا به یاد قد آن موزون گریستم طوافن پناه برد به گیتی ز گریه ام ای نوح سر بر آر، ببین چون گریستم اول شدم شکفته ز ارسال نامه اش آخر ز شرمساری مضمون گریستم گویند دل به گریه تهی می شود ز درد چون درد من فزود، چو افزون گریستم؟ هرکس که دید اشک من، اندوهگین شود قدسی ز بس که با دل محزون گریستم قدسی مشهدی