قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۶: قسمت نگر که نوشم، می از ایاغ مردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قسمت نگر که نوشم، می از ایاغ مردم سوزد به مجلس ما، شبها چراغ مردم دانسته تا دلم را، سوزد به داغ حسرت هر لحظه آید از من پرسد سراغ مردم چون گل نمانده بر تن، از داغ جای داغم سوزد مگر ازین پس، عشقم به داغ مردم در حفظ ناله کوشم، تا دردسر نبینند بر خود جفا پسندم، بهر فراغ مردم از دیده ها عجب نیست، دزدند اگر ز دل خون چینند کودکان گل، پنهان ز باغ مردم هرجا دلی فروزد، بر حال ما بسوزد گردد ز شیشه ما، پر می ایاغ مردم هرچند مست عشقی، قدسی چنان نرقصی کز باد آستینت، میرد چراغ مردم قدسی مشهدی