قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۳: شکل گردابی به گرد خود ز مژگان میکشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شکل گردابی به گرد خود ز مژگان می کشم کم مباد اشکم، چرا منت ز طوفان می کشم؟ غنچه می چینم ز شاخ و بس که می آید بدش از دل مرغ چمن گویی که پیکان می کشم روز و شب سر در گریبانم ز غم، حق با من است گر نفس چون صبح از چاک گریبان می کشم می کنم پر خون ز کاوش، داغ های سینه را بر سراپا باز نقش چشم گریان می کشم طرفه شوخی گشته ساقی، از کفش جام شراب می کشم، جز توبه ای آخر چه نقصان می کشم؟ گر کند غیرت مدد، از دست رشک مدعی دست بر دل می نهم، یا پا به دامان می کشم عاقبت قدسی چو تخم خاک می باید شدن کافرم گر منت یک جو، ز خاقان می کشم قدسی مشهدی