قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۷: گر شرم وصالت نبود قفل زبانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر شرم وصالت نبود قفل زبانم گویم که فراق تو چها کرد به جانم هنگام شکایت ز تو، از بس که گزیدم چون بار صنوبر شده صد پاره زبانم لرزد چو جرس بر سر هر ناله مرا دل گویا که به غمهای تو پیوسته فغانم گر بر ورق دل نهم انگشت، ز گرمی چون خامه مو دود برآید ز بنانم امروز نیم رانده ز بزم تو چو قدسی عمری ست که از دور به حسرت نگرانم قدسی مشهدی