قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۳: نپیماید کسی راه حرم، گر من ز پا افتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نپیماید کسی راه حرم، گر من ز پا افتم نداند سجده بت، از برهمن گر جدا افتم به صد شمشیر، کوته کی شود دست تمنایم سر ببریده فتراک تو جوید، گر ز پا افتم نمی خوانم فسون عقل تا صید جنون گردم نمی بندم به گردن حرز، شاید در بلا افتم فغانم زنده دارد ناله مرغان گلشن را مزار بلبلان گردد چمن گر از نوا افتم من آن مرغم که گر از آشیان غم هوا گیرم همان ساعت چو مرغ تازه پرواز از هوا افتم فریب آشنایان بین، که روز وصل جانان هم به فکر ناامیدی از نگاه آشنا افتم دماغم برنمی تابد ز سودا عطر گل قدسی همان بهتر که روزی چند از چشم صبا افتم قدسی مشهدی