قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۱: تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم زنجیر به گردن بسپارید به خاکم نگذاشت به خواب عدمم شیون بلبل گل ریخته بودند مگر بر سر خاکم؟ از کین تو ترسم، نه ز بی مهری افلاک گر کینه نجویی تو، ز افلاک چه باکم؟ غلتم چو صبا در چمن کوی تو بر خاک تا بوی تو آید چو گل از خرقه چاکم تا لعل تو آلوده می گشت، ز غیرت آغشته به خون است رگ و ریشه چو تاکم تا جا به چمن ساختم، از گریه بلبل آلوده به خون است چو گل، خرقه چاکم قدسی مشهدی