قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۳: دامان عشقِ سلسله مویی گرفته دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دامان عشقِ سلسله مویی گرفته دل از دست رفته و برِ رویی گرفته دل تاری نشد ز زلف بتان بیش، قسمتش چون قطره عرق، بن مویی گرفته دل تا همچو دیده ام نبود کوچه گرد شهر از پا فتاده و سر کویی گرفته دل سوز دلم برآورد از آفتاب، دود این خاصیت ز گرمی خویی گرفته دل نرگس پیاله ها ز کدو کرد آشکار زان چو پیاله پای کدویی گرفته دل بردار پنبه و رخ داغم شکفته کن قدسی مرا گرفته ز رویی گرفته، دل قدسی مشهدی