قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۴: غم کجا شد که به جان آمدم از شادی خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غم کجا شد که به جان آمدم از شادی خویش هیچ کس نیست چو من دشمن آبادی خویش دیر می کشت در آن کوی غمم، دور شدم خویش برخاستم از جای به جلادی خویش هر گلی حلقه دامی ست درین راه مرا می روم سوی قفس از پی آزادی خویش گفتی از من گذر، از خود نتوانی چو گذشت نگذرم از تو، ولی بگذرم از وادی خویش قدسی مشهدی