قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۲: سینه تنگ و من هلاک زخم پنهان دگر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سینه تنگ و من هلاک زخم پنهان دگر خون شو ای دل تا گشاید جای پیکان دگر پر تامل می کند ساقی چو آمد دور ما دور ما را ترسم اندازد به دوران دگر آتش ما یادگارست از گلستان خلیل در دل هر اخگرش یابی گلستان دگر حسن اگر خواهی، مرو بیرون چو مهر از یک لباس هر زمان بیرون مکن سر از گریبان دگر می نماید بر سر کوی تو نقش هر قدم از هجوم گریه من، چشم گریان دگر ریزه سیماب را ماند دل صدپاره ام در نثار خنجرت هر پاره را جان دگر آنکه زاهد کرده عریانش، نه ایمان است و دین عشق دارد در لباس کفر، ایمان دگر قدسی مشهدی