قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۵: عشاق چه جمعند؟ پریشان شدهای چند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشاق چه جمعند؟ پریشان شده ای چند با خود ز جنون دست و گریبان شده ای چند مرغان چمن، چاشنی گریه ندانند خو کرده ز گل با لب خندان شده ای چند دانی چه بود دیده این گریه پرستان؟ گرداب صفت مرکز طوفان شده ای چند چون صبح نخندند چرا بر دل صد چاک؟ خرسند به یک جاک گریبان شده ای چند یک ناله ز ضعف از دل احباب نخیزد حاصل چه بود از ده ویران شده ای چند؟ بردار ز رخ پرده، که مشتاق جمالند چون آینه در روی تو حیران شده ای چند در حیرتم از آتش دوزخ که چه خواهد از سوخته آتش حرمان شده ای چند وقت است که از وادی عقلم برهانند از شهر تسلی به بیابان شده ای چند ابنای زمان، نقش صنم خانه چین اند دل برکن ازین صورت بی جان شده ای چند قدسی مشهدی