قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۴: در آتشم از چهره برافروختهای چند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در آتشم از چهره برافروخته ای چند چون شعله ز هم سرکشی آموخته ای چند روشن نشود بخت ز جمعیت داغش در سینه دلم ساخته با سوخته ای چند ریزند به سر خاک، پی صید ضعیفی چون دام به هم، چشم تهی دوخته ای چند چون جلد کتابند، بغل کرده پر اجزا یک حرف ز صد سطر نیاموخته ای چند قدسی مکن از اهل زمان شکوه، چه داری چشم خوشی از ناخوشی آموخته ای چند؟ قدسی مشهدی