قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۰: وجودم را نه از آتش، نه از گل پرورش دادند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وجودم را نه از آتش، نه از گل پرورش دادند سراپایم ز نور عشق چون دل پرورش دادند منه بر سینه داغ عشق، در بیرون چرا سوزی چراغی کز برای خلوت دل پرورش دادند به یاد شعله دایم چون دل پروانه در جوشم نمی دانم چرا ترکیبم از گل پرورش دادند مقام لیلی اش در کعبه دل بود، حیرانم که مجنون را چرا بر ذوق محمل پرورش دادند گهی فانوس دیرم، گه چراغ کعبه، کز مهرت چو ماه نو مرا منزل به منزل پرورش دادند محبت از پی دل برد قدسی را به صحرایی که خاکش را به خون صید بسمل پرورش دادند قدسی مشهدی