قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۹: هرگزم چون لاله دل بی داغ ته بر ته مباد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرگزم چون لاله دل بی داغ ته بر ته مباد تا بود غم، در دلم آسودگی را ره مباد! دل گریبانگیر وصل و دیده محروم از نگاه جامه نیک اختری بر قد کس کوته مباد! هرکه را بینم به او همراه، می میرم ز رشک سایه هم یا رب به آن سرو سهی همره مباد! من ز آب تیغ، عمر جاودانی یافتم یا رب از ذوق شراب عشق، خضر آگه مباد! هرکه با من بود، روز طالعش گردید شب تیره بختم، هیچ کس را پهلوی من ره مباد! دور ازو پرسند یارانم که قدسی حال چیست بزم، بی شمع و چراغ و آسمان بی مه مباد! قدسی مشهدی