قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۷: زورم به یک اشاره ابرو نمیرسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زورم به یک اشاره ابرو نمی رسد هرگز به ناتوانی من مو نمی رسد قمری فکنده طوق به تقلید در گلو چون گردنش به حلقه گیسو نمی رسد انصاف بین که پای به دامن کشیده ام با جامه ای که تا سر زانو نمی رسد لب تشنگان ناز، تسلی نمی شوند تا چین زلف یار به ابرو نمی رسد ازچشم تو که دیده بد دور باد ازو غیر از نگاه دور به آهو نمی رسد زلفت به بردن دلم اعجاز می کند نوبت بدان دو نرگس جادو نمی رسد دل گوشه گیر موی تو گردید از ازل چون گوشه ای بدان خم گیسو نمی رسد دل در میان گرفته سر زلف یار را ای شانه دور شو به تو یک مو نمی رسد قدسی چو تیغ آه ضعیفان شود بلند کس را سخن ز قوت بازو نمی رسد قدسی مشهدی