قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۶: نشاه میخواستم از باده، خمارم دادند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نشاه می خواستم از باده، خمارم دادند روز روشن طلبیدم شب تارم دادند ناله صبحدم و آه شب و گریه شام هرچه در عشق بتان بود به کارم، دادند هریک از گبر و مسلمان ز خودم می دانند خود ندانم که به کیش که قرارم دادند هرکجا جای کنم، سبزه دمد از نم اشک در خزان شاد ازانم که بهارم دادند جان به تعجیل چنان می رود امشب، که مگر وعده وصل تو در روز شمارم دادند راه آمد شد دل می طلبیدم از چشم مردمان جا به سر کوچه یارم دادند قدسی مشهدی