قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۶: در چمن کی دلم از فیض هوا بگشاید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در چمن کی دلم از فیض هوا بگشاید؟ پرده بگشا که ز رویت دل ما بگشاید عیش این باغ به اندازه یک تنگدل است کاش گل غنچه شود تا دل ما بگشاید بر سر نکهت زلفت چو صبا می لرزم که مبادا سر زلف تو صبا بگشاید عمرها رفت که لب تشنه تیغ ستمیم رحمتی کو که رگ ابر بلا بگشاید بوی پیراهن یوسف به صبا باز دهند هر کجا یوسف من بند قبا بگشاید گر بود بوی سر زلف تو همراه صبا بوستان دست به تاراج صبا بگشاید تا که از سینه برون کرده غمی باز، که عشق می فرستد به دلم مژده که جا بگشاید آسمان چون مه نو، گر همه ناخن گردد نتواند گره از رشته ما بگشاید هیچ کس رشته ز مکتوب دلم باز نکرد سر این نامه مگر روز جزا بگشاید قدسی از عشق رهایی مطلب کاین صیاد بند بر دل چو نهد، رشته ز پا بگشاید قدسی مشهدی