قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۶: مرده بودم از خمار می، شرابم زنده کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرده بودم از خمار می، شرابم زنده کرد کشته بود آتش مرا، ساقی به آبم زنده کرد از نصیحت های غمخواران، جنون بازم خرید گلشن افسرده بودم آفتابم زنده کرد مرده بودم در کفن، افکند از عارض نقاب همچو کرم پیله شوقش در نقابم زنده کرد بی تو ضعفم بود غالب، مرده ام پنداشتند مژده وصلت رسید و اضطرابم زنده کرد زندگی از هر عذابی هست مشکلتر مرا بعد مردن باید از بهر عذابم زنده کرد از خجالت مرده بودم کز چه بی او زنده ام تا خیال او کُشد باز از حجابم، زنده کرد بس که افغان دوستم قدسی، اجل چون در رسد می تواند مطرب از صوت ربابم زنده کرد قدسی مشهدی