قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۵: باز تیر ستمت رخنهگر جان که شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز تیر ستمت رخنه گر جان که شد؟ دست بیداد تو مخصوص گریبان که شد؟ گشته تاریک مرا خانه دل حیرانم که چراغ دل من شمع شبستان که شد سر ز من تافت سوی غیر، ببین کان سر زلف رهزن دین که بود، آفت ایمان که شد ما ز گلزار خزان یافته پژمرده تریم تا گل نازه ما زیب گلستان که شد باز از دیده قدسی شده خونابه روان تا دگر ریش دلش تازه ز حرمان که شد قدسی مشهدی