قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۲: نه هرکه مرد ازو در جهان اثر ماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه هرکه مرد ازو در جهان اثر ماند ز صد چراغ یکی زنده تا سحر ماند ز بس که خون شهیدان ز خاک می جوشد نشان پای در آن کو به چشم تر ماند بَدم به گل که چو دل های بی غمان شاد است خوشم به می که به خونابه جگر ماند ز ضعف تن شده ام آنچنان که افغانم درون سینه به مرغ شکسته پر ماند کسی که جانب گلشن رود به گل چیدن چو گل به ناله مرغان باغ، درماند قدسی مشهدی