قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۶: دل داشت ز بخت سیه امید، غلط کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل داشت ز بخت سیه امید، غلط کرد گل خواست به دامن کند از بید، غلط کرد با آمدنت، رفتن شب، دوش یکی بود گویا که ترا صبح به خورشید غلط کرد خوش در پی ناکامی ام افتاده، مگر بخت حرمان مرا باز به امید غلط کرد؟ آهنگ محبت نبود ساز فلک را کو ناله ناقوس، که ناهید غلط کرد از تیرگی بخت دمادم دل قدسی خود را به غم از حسرت جاوید غلط کرد قدسی مشهدی