قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۱: تا لبت را میل سوی باده و پیمانه شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا لبت را میل سوی باده و پیمانه شد باده چون پیمانه از شوق لبت دیوانه شد دل چو افتاد از سر کویت جدا، شد هرزه گرد عندلیب یک گلستان جغد صد ویرانه شد بر گل و شمعم نظر در گلشن و محفل بس است بیش ازین نتوان وبال بلبل و پروانه شد تا ابد محروم ماند از لذت دام و قفس هرکه چون مرغ سرایی، صید آب و دانه شد بوستان عشق، آب از چشم مجنون خورده است هرکه بر سر زد گلی زین بوستان دیوانه شد قدسی مشهدی