قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۷۶: به گریه سحر و آه شب دلم شادست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به گریه سحر و آه شب دلم شادست چو گل که تازه ز آب و شکفته از بادست فسردگی به دل بوالهوس میاموزید که مرده در روش آرمیدن استاد است خیال زلف تو ننشسته هرگز از پرواز مگو که مرغ هوایی ز قید آزاد است چو ترکش تو ز پیکان پرست دیده من نیم گر آینه چشمم چرا ز فولادست؟ چو غنچه سر به گریبان کشد همیشه ز شرم کسی که گردنش از قید عشق آزاد است نشد ز سلسله ما برون گرفتاری درین قبیله مگر عشق وقف اولادست قدسی مشهدی