شمارهٔ ۵۴: بی‌درد خسته‌ای که به درمان شد آشنا

قدسی مشهدیغزل هاشمارهٔ ۵۴: بی‌درد خسته‌ای که به درمان شد آشنا

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

بی درد خسته ای که به درمان شد آشنا
شوریده آن سری که به سامان شد آشنا
از فیض شانه یافت دل از زلف هرچه بافت
شد مفت خوشه چین چو به دهقان شد آشنا
چون بلبل از مطالعه صفحه رخت
چشمم همین به خط گلستان شد آشنا
آگه ز شوق گریه بی اختیار نیست
هرکس چو غنچه با لب خندان شد آشنا
بی رحمی سرشک من افکندش از نظر
هر پاره دلم که به مژگان شد آشنا
بنیاد عشق و حسن ز یک آب و یک گل است
بنگر چگونه مصر به کنعان شد آشنا
جانم چو شمع بر سر مژگان کند سماع
تا دیده ام به جلوه خوبان شد آشنا
دیگر چو شانه هیچ نشد جمع در کفم
تا پنجه ام به زلف پریشان شد آشنا
در دیده ام ز گریه نگیرد دمی قرار
چندان که طفل اشک به دامان شد آشنا
مهرم چو صبح بر همه کس آشکار شد
روزی که دست من به گریبان شد آشنا
آمد غمش ز هر طرف ای عیش همتی
بیگانه گو برو که فراوان شد آشنا
باشد ز باد شرطه خطر در محیط عشق
امن است کشتی ای که به طوفان شد آشنا
عمری شدم به ناله هم آواز عندلیب
تا نغمه ام به گوش گلستان شد آشنا
دردی که آن دوا نپذیرفت راحت است
دردی بلا بود که به درمان شد آشنا
دیدم ز دوستان ستمی کز قیاس آن
بیگانه کف به کف زد و حیران شد آشنا
قدسی به خاک پای تو مالید چشم تر
لب تشنه ای به چشمه حیوان شد آشنا

قدسی مشهدی