قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۵۱: دل دیوانه کی در گوش گیرد پند دانا را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل دیوانه کی در گوش گیرد پند دانا را حباب از خیمه نتواند که پوشد روی دریا را ملک در موسم گل آروی جام می دارد چرا چون دیو باید داشتن در شیشه صهبا را؟ به چشم خون فشان رفتم ز شهرستان برون روزی چو جیب غنچه پر کردم ز گل دامان صحرا را نسیمی نگذرد بر شاخ گل در گلشن کنعان که خاری نشکند در سینه از غیرت زلیخا را در آب دیده چون گرداب از آن بر خویش می پیچم که سودای که یا رب در خروش آورده دریا را مرا قید محبت زندگی وارستگی مرگ است به سر افتم چو سرو از گل برون آرم اگر پا را سر کوی محبت تنگ باشد بر هوس ناکان فضای شهر زندان می نماید اهل صحرا را قدسی مشهدی