قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶: فکند از نظری دیده حسود مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فکند از نظری دیده حسود مرا ز خویش کرده جدا آتشی چو دود مرا غرور کعبه روانم دلیل بتکده شد وگرنه تاب فراق حرم نبود مرا روا مدار که گردد مزید خواهش غیر نوازش ستمی کز تو چشم بود مرا ز سیر گلشن وصلت چه طرف بربستم به غیر از این که به دل حسرتی فزود مرا ز رشک می زند امروز نشتر طعنم کسی که دوش به عشق تو می ستود مرا ز شکر عشق نبندم زبان که ایامی ز دل به ناخن غم عقده ها گشود مرا چه حاجت است تامل به قتل همچو منی همان به است که بسمل کنند زود مرا اسیر بخت سیاهم گذشت از آن قدسی که زنگ از آینه دل توان زدود مرا قدسی مشهدی