فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۹۱۰: وزد بر اهل دلی گر نسیم درویشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وزد بر اهل دلی گر نسیم درویشی حیات تازه برد از نعیم درویشی چه رشگها که برد چون نقاب برخیزد سریر پادشهی بر گلیم درویشی خرد نظایر عالم بهم چه می سنجید به نیم ملک بچربید نیم درویشی چه آسمان و چه انجم چه آفتاب چه ماه برند رشگ بر اهل نعیم درویشی بسست راحت نقدی که هست با درویش زیادتی بود اجر عظیم درویشی هزار شکر که پیوسته جسم و روحمرا معطر است دماغ از نسیم درویشی چه ابلهند گروهی که با کفاف معاش نهند بر سر هم زر ز بیم درویشی شود سراسر آسایشش به تیغ عناد که پاک شد ز ره مستقیم درویشی برغم انف گروهی که سر کشند ای فیض بکش تو پا سره بر از گلیم درویشی فیض کاشانی