فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۸۹۴: در دل و جان من چه جا داری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در دل و جان من چه جا داری روی از من نهان چرا داری آنکه دل در تو بسته پیوسته تا بکی از خودت جدا داری همه شب بر در تو مینالم تو نگوئی چه مدعا داری ناامیدم مکن ز خود جانا بامیدی که از خدا داری آشنائی به جز تو نیست مرا تو به جز من بس آشنا داری چون توئی اصل خرمی و طرب در غم و محنتم چرا داری مس خود میزنم باکسیرت که تو از حسن کیمیا داری سوخت جانم از آتش دوری بیدلی را چنین روا داری دشمنان را بعیش و خرم شاد دوست را در غم و بلا داری هر چه او با تو میکند نیکوست فیض آخر جز او کرا داری فیض کاشانی