فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۸۲۵: خدایا دلم را گشادی بده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خدایا دلم را گشادی بده دکان غمم را کسادی بده بده شادئی از پی شادئی گشادی پس هر گشادی بده چو دادی مرا کشتی اهل بیت سوی کعبه خویش یادی بده دلم لوح و الهام حق کلک آن ز امداد لطفت مدادی بده ز قرآن بدستم خطی دادهٔ بچشمم ازین خط سوادی بده ره آخرت بس دراز است و دور بقدر درازیش زادی بده ز پا اوفتد گر نگیریش دست ز توفیق دلرا سنادی بده دلم لرزد از خوف روز جزا ز امید فضل اعتمادی بده ز حکم خرد سرکشی می کند هوا را بلطف انقیادی بده بسی میرود بر من از من ستم مرا یا رب از خویش دادی بده مرا دایم از من فراموش دار ز خود هر نفس تازه یادی بده ندانم ترا بندگی چون کنم ز عشق خودت اوستادی بده ز عقلم عقالیست بر پای دل بعشقت دلم را گشادی ده هدایت چو کردی بحق فیض را باحکام شرعش قیادی بده فیض کاشانی