فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۷۵۵: یگره ز خانه مست برا ای نگار من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یگره ز خانه مست برا ای نگار من بگذر میان جمع و ردا در کنار من تا در کنار چشم منی تازه و تری مانا که آب میکشی ای گل ز خار من در دام زلف پرشکن تست پای دل گو غمزه دست رنجه مکن در شکار من غنج و دلال و عشوه و ناز است کار تو افتادگی و عجز و نیاز است من از دیده ام رود برهت جویبار اشک تو ننگری بناز سوی جویبار من تا کی ز بزم وصل تو حرمان نصیب من بر بی سعادتیست همانا مدار من از فیض در میان نه اثر ماند و نه عین یکدم در آئی ار ز کرم در کنار من فیض کاشانی