فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۶۶۳: از عشق یار خوشم از حسن یار هم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از عشق یار خوشم از حسن یار هم زان می مدام مستم و زان میگسار هم او جلوه مینماید و من میروم ز خود از خویش شکر دارم و از لطف یار هم هرکس که دید جلوه اش از خویش شد تهی از دست رفت کارش و دستش ز کار هم یکجلوه کرد و بر دو جهان هر دو مست شد بیخود ازو زمین و فلک بی قرار هم یکجلوه کرد حسرت ازو صدهزار ماند آن جلوه را فدا من و چون من هزار هم زان جلوه است شعله دلهای عاشقان زان جلوه است داغ دل روزگار هم زان جلوه است موج هوا و ثبات کوه زان جلوه است جوش و خروش بحار هم زان جلوه است تازگی و سبزی چمن زان جلوه است شور خزان و بهار هم زان جلوه است ناله و افغان عندلیب زان جلوه است لطف گل و قهر خار هم زان جلوه کام فیض برآمد درین جهان در نشاهٔ که عیش بود پایدار هم فیض کاشانی