فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۶۶۱: باده در باده مست چون نشوم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باده در باده مست چون نشوم یار ساقی ز دست چون نشوم رخ برافروخت چون نسوزم من قد برافروخت پست چون نشوم بست در پیچ زلف خم در خم پای دلرا ز دست چون نشوم باده او هوشیار چون باشم ساقی او می پرست چون نشوم اوست قبله سجود چون نکنم اوست بت بتپرست چون نشوم هست او من چسان نباشم نیست هستیم اوست هست چون نشوم دل اشکسته میخرد دلدار طالب این شکست چون نشوم گفت اگر عاشقی فنا شوفیض راه عذرم ببست چون نشوم فیض کاشانی