فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۶۵۳: آنکه کارش با دلست و نیست او را دل منم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنکه کارش با دلست و نیست او را دل منم آنکه را مرکب دلست و پای دل در گل منم آنکه او را هرچه حاصل شد بیغما دادعشق نیستش اکنون به جز بیحاصلی حاصل منم آنکه نقش اوست در مرآت کونین آن توئی آنکه نقش هر دو عالم را بود قابل منم آنکه در راه هوای نفس چالاکست و چست در سلول راه حق افسرده و کاهل منم آنکه او در راه حق ننهاده گامی یکنفس کرد عمر خویشتن را صرف در باطل منم آنکه او را جا بود در آسمانها با ملک سر نگون افتاد اکنون در چه بابل منم آنکه مقصود دلفیض است در عالم توئی آنکه بسته در خیال تست جان و دل منم فیض کاشانی