فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۶۱۷: من واله جمال فروزان یک کسم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من واله جمال فروزان یک کسم آشفتهٔ دو زلف پریشان یک کسم سامان مرا یکی و سر من یکی بود سودا یکی و بیسر و سامان یک کسم هر جا بهر که روی کنم سوی او بود بینای یک جمالم و حیران یک کسم جمعیتم ز جمع کمالات یک کس است شیدای یک جمیل و پریشان یک کسم تیغ ار کشد بقصد سرم بسملش شوم در مذبح محبت قربان یک کسم مشرک نیم پرستش باطل نمیکنم حق بین و حق پرست بفرمان یک کسم از هر خسی قبول عطائی نمیکنم مستغرق مواهب احسان یک کسم چون گربگان بسفرهٔ هر کس نمیروم همچون شتر نواله خور خوان یک کسم فیض کاشانی