فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۵۷: گذر کن ز بیغولهٔ نام و ننگ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گذر کن ز بیغولهٔ نام و ننگ بشه راه مردان درآبی درنگ رسوم سفیهان ابله بمان که رسم سفیهان کند کار تنگ فراخست و هموار راه خرد در اینراه نه خار باشد نه سنگ بدست آوری گر تو میزان عقل نباشد ترا با خود و غیر جنگ چو آهنگ جان تو آرد هوا به حبل هوای خدا زن تو چنگ هوس بر سرت چون نزول آورد فرو بر هوس را بدم چون نهنگ بقدر ضرورت ز دنیا بگیر مکن بار بر خود گران و ملنگ کمی مال افزونی راحت است کمی جاه آسایش از نام و ننگ پذیرفتی این نکته را گرچه فیض وگرنه سر خالی از عقل و سنگ فیض کاشانی