فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۲۹: ای تو در لطف و نکوئی طاق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای تو در لطف و نکوئی طاق رحم کن بر اسیر قهر فراق بتو دادیم امیدها هر چند در بدی کرده ایم استغراق هم تو ما را نگاه دار از خود ما لنا منک ربنا من واق کاری از دست ما نمی آید هم تو کن کار ما توئی خلاق ما همه فانئیم و تو باقی ما لنا ینفد و مالک باق طاعت ما پذیر از در لطف جرم بخشای از ره اشفاق بر تو بخشایش گنه آسان صبر بر جان ما بغایت شاق جگر ما گزید مار هوا قدر سمعنا و عندک الرتاق نظری کن ز روی لطف و کرم فیض را بالعشّی و الاشراق فیض کاشانی