فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۲۷: فدای دوست نکردیم جان و دل صد حیف
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فدای دوست نکردیم جان و دل صد حیف ز اختیاز نرستیم ز آب و گل صد حیف ز عشق حق نزدیم آتشی بجان نفسی همیشه ز آتش دیویم مشتعل صد حیف بکام دوست نبودیم یکنفس صد آه رسید دشمن آخر بکام دل صد حیف جهاز عقبی باقی نمی کنیم دمی بکار دنیی فانیم مشتغل صد حیف گذشت عمر نکردیم از سر اخلاص عبادتی که زند سر ز نور دل صد حیف نیافت آینه دل صفا ز صیقل ما بماند در دل ما زنگ ز آب و گل صد حیف دل از پی هوس و دست رفت از پی دل بکار دوست نداریم دست و دل صد حیف بروز داوری از کردهای خود باشیم بنزد دوست چه شرمنده و خجل صد حیف براه دوست نرفتی و عمر رفت ای فیض نکرد روح عزیران ترا بحل صد حیف فیض کاشانی