فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۱۱: مطرب عمر این سراید در سماع
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مطرب عمر این سراید در سماع میروم ای عیش جویان الوداع هر کرا باز است گوش هوش جان میکند این نغمه از عمر استماع هر که او زین نغمه باشد بهره ور باشدش از زندگانی انتفاع جان من در کارسازی سعی کن دم بدم بانگ رحیل است و وداع گر بحق نزدیک گردی یک وجب او شود نزدیک تو بر یک ذراع گر ذراعی میشوی نزدیک تو او شود نزدیک تو مقدار باع گر تو آهسته بسوی او روی فهو للعبد للاسراع راع از عبادت قرب حق تحصیل کن در تقرب از فنا گیر انتفاع شو ز خود فانی بحق باقی چو فیض خویش را و ما سوا را کن وداع بی شجاعت نیست کو صف بشکند آنکه خود را بشکند نعم الشجاع فیض کاشانی