فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۸۱: تا در رخت دید سیمای آتش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا در رخت دید سیمای آتش شد این دل من مأوای آتش از عشق نامی من می شنیدم کی دیده بودم در پای آتش از رشک رویت وز رشک خویت سوزد سراپا اجزای آتش زلف سیاهت بر روی ماهت مانند دودیست بالای آتش تا در دل من جا کرد عشقت جا کرد در سر سودای آتش بر سینه ام گوش بگذار و آنگه تا نشنیده باشد غوغای آتش در آتشت فیض در فیضت آتش هم آتشش جا هم جای آتش فیض کاشانی