فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۵۷: تجلی حسنه من معدن النور
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تجلی حسنه من معدن النور فدّک القلب منی دکه الطور حرزت صاعقا ثم استفقت رأیت الموت و الاحیا بلاصور تخرب فی هواه دار جسمی و لکن بیت قلبی فیه معمور و من ینظر الی آیات وجهه یجده مصحفّافی الحسن مسطور حوالی خده شعرات خضر کان المسک ممزوج بکافور و ما الخضراء شعرا حول فیه فراهم آمدهٔ گرد شکر مور نهنگ عشق دل را لقمهٔ کرد چو افتادم در این در یاری پر شور دموعی بحر و الهجران نیران من بیچاره غرق بحر مسجور ازینسان شعرها میگوئی ای فیض نویسد تا ملک بر رق منشور فیض کاشانی