فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۴۱: ای بهار جان و ای جان بهار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای بهار جان و ای جان بهار ز ابر رحمت جان ما را تازه دار تاب قهری بر هوای دل بزن آب لطفی بر زمین دل ببار پای توفیق از سر ما وا مگیر دست تائید از دل ما بر ندار ریشه جان را از آن کن آبکش میوهٔ دلرا ازین کن آبدار مبتلای محنت هجرم مکن بر سر من هرچه میخواهی بیار هرچه میخواهی بکن آن توام لیکن از خود یکنفس دورم مدار ای ز تو سر سبز باغ عاشقان سایه خود از سر ما بر مدار دست غفران چون برون آری ز جیب این سر شوریده ما را بخار ره بسوی خود نمودی فیض را از کرم دارش درین ره استوار در ازل لطفی عنایت کردهٔ تا ابد این رحمت پاینده دار فیض کاشانی