فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۳۴: از بلای چشم مستت العیاذ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از بلای چشم مستت العیاذ العیاذ از هر چه هستت العیاذ تن ز گل نازکتر و دل همچو سنگ چون توان رستن ز دستت العیاذ یک نظر کردم برویت شدنشان از نگاهی روی حسنت العیاذ شب همه شب نالم از دست غمت هیچ پروای منستت العیاذ نالهٔ من ز آسمانها در گذشت هیچ میگوئی چه استت العیاذ تا بشادی در برویم بستهٔ از گشادت همچو بستت العیاذ فیض صد توبه گر از عشقت رهد باز می افتد بشستت العیاذ فیض کاشانی