فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۸۲: کجا میرود روح و کی میرود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا میرود روح و کی میرود کجا و کی از پیش وی میرود کجا و کی و کی بود روح را که این هر دو تن راز پی میرود زامر خدایست روح و خدا کی آید بجائی و کی میرود چو بیخود شوی دانی این راز را که در بیخودی دل بوی میرود می عشق آگاه سازد ترا که غفلت بدین گونه می میرود بجز مستی و عشق و شور جنون ز پیش تو این کار کی میرود دمی سوی ما آ تماشای را ببین تا چه غوغای می میرود چنین بر زمین ریخت خم می ز خویش چنان بر فلک های و هی میرود که تا پشت ماهی رسیده است می که تا زهره آواز نی میرود دمی فیض را چون برآید چنین خرد را دگر کی ز پی میرود فیض کاشانی