فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۵۶: افلاک را جلالت تو پست میکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
افلاک را جلالت تو پست میکند املاک را مهابت تو پست میکند هر جا دلی که عشق تو در وی کند نزول هوشش رباید و خردش مست میکند مر پست را عبادت تو میکند بلند مر نیست را ارادت تو هست میکند جان را ز آسمان بزمین لطفت آورد لطف خفی شمارهٔ هر مست میکند علم رسا احاطه ذرات کاینات تا قدر او بلند شود پست میکند سازد ز نطفه قدرت تو صورت عجب تا جان کند شکار ز تن شست میکند تا دیده اش گشاید در ظلمت افکند تا سر بلند گردد پا پست میکند بر اهل خیر چون بگشاید دری بهشت بر دوزخ آن گشاد دری بست میکند آزاری ارچه میرسد از گردش سپهر لیکن تلافی چو دلی خست میکند جای حوادث است جهان بلند و پست گاهی کند بلند و گهی پست میکند بیماریی چو دست دهد یا عدو دعا سعی طبیب و کار زبر دست میکند هر دم که فیض میل جهان دگر کند دستش گرفته است تو پا پست میکند فیض کاشانی