فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۴۶: هر که حرفی ز کتاب دل ما گوش کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که حرفی ز کتاب دل ما گوش کند هر چه از هر که شنیده است فراموش کند تا ابد از دو جهان بیخبر افتد مدهوش هر که یک جرعه می از ساغر ما نوش کند لذت مستی بی باده ما هر که چشید کی دگر یاد شراب و هوس هوش کند هر که دید است رخ او ندهد گوش به پند چشم خود وقف بر آن زلف و بناگوش کند افسدوهاست شه عشق که در قریهٔ دل هرچه یابد همه را بیخود و مدهوش کند ز آسمان بهر نثارش طبق نور آید سینهٔ خویش بر اسرار چو سرپوش کند پخت دل ز آتش سودای غم بیهوده فیض مگذار که این دیک دگر جوش کند فیض کاشانی