فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۱۷: ز مهر آن پری رویم دل دیوانه روشن شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز مهر آن پری رویم دل دیوانه روشن شد سراسر مشعلی شد دل تمام این خانه روشن شد شراری بر دل آن آشنا آن را هم وزین مشعل دل تاریک هر بیگانه روشن شد شبی آمد بدین ویرانه گفتا ای فلان چونی کشیدم آهی از دل سقف این ویرانه روشن شد فروغ آهم از دل زمهرش روشنی دارد ز درّ شب چراغ عشق این کاشانه روشن شد چو آبم برد این آتش ز اشگم دیده شد دریا چو روزم تیره شد از غم ز آهم خانه روشن شد چو آه آتش افشانم زسوز دل بگردون شد کواکب از شرار این دل دیوانه روشن شد چو روی این غزل رافیض در طور حقیقت کرد ز فیض آن دل هر عاقل و دیوانه روشن شد فیض کاشانی