فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۲۹۶: خوشا آندل که ماوای تو باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا آندل که ماوای تو باشد بلند آن سر که در پای تو باشد فروناید بملک هر دو عالم هر آنسر را که سودای تو باشد سرا پای دلم شیدای آنست که شیدای سرا پای تو باشد غبار دل بآب دیده شویم کنم پاکیزه تا جای تو باشد خوش آن شوریدهٔ شیدای بی دل که مدهوش تماشای تو باشد دلم با غیر تو کی گیرد آرام مگر مستی که شیدای تو باشد نمیخواهد دلم گل گشت صحرا مگر گل گشت که شیدای تو باشد خوشی در عالم امکان ندیدم مگر در قاف عنقای تو باشد ز هجرانت بجان آمد دل فیض وصالش ده اگر رای تو باشد فیض کاشانی