فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۲۵۴: ز روی مهوشان چشمم دمی دل بر نمیدارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز روی مهوشان چشمم دمی دل بر نمی دارد ازین بهتر کسی از عمر حاصل بر نمی دارد یکی میگفت دل بردار از روی بتان گفتم مرا عشقست چون جان کس ز جان دل بر نمی دارد ز تیغ جور خوبان زنده میگردد دلم آری چنین مرغ از چنان صیاد بسمل بر نمی دارد دل از عشق مجازی رو بمعشوقی حقیقی کرد چه حق بین شد دگر او مهر باطل بر نمی دارد زمعنی یافت چون صیقل ز صورت زنک کی گیرد صفا چون یافت از جان دل ز تن گل بر نمی دارد شراب عشق حق نوشد بهر دم بی دهان و لب ز چشم مست خوبان فیض از آن دل بر نمی دارد فیض کاشانی