سعدی شیرازی
غزل های سعدی
غزل ۶۲۲: چشم رضا و مرحمت بر همه باز میکنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم رضا و مرحمت بر همه باز می کنی چون که به بخت ما رسد این همه ناز می کنی ای که نیازموده ای صورت حال بی دلان عشق حقیقت است اگر حمل مجاز می کنی ای که نصیحتم کنی کز پی او دگر مرو در نظر سبکتکین عیب ایاز می کنی پیش نماز بگذرد سرو روان و گویدم قبله اهل دل منم سهو نماز می کنی دی به امید گفتمش داعی دولت توام گفت دعا به خود بکن گر به نیاز می کنی گفتم اگر لبت گزم می خورم و شکر مزم گفت خوری اگر پزم قصه دراز می کنی سعدی خویش خوانیم پس به جفا برانیم سفره اگر نمی نهی در به چه باز می کنی سعدی شیرازی