فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۱۰۴: ای آنکه توئی قبله ارباب کیاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای آنکه توئی قبله ارباب کیاست چون تو نبود راهنمائی بنفاست گر دعوی دانش کنی از بهر مباهات تسخیر نموده است ترا حبّ ریاست ای سایس اغیار بتعلیم و هدایت نفس دغلت را نکنی هیچ سیاست ای حارس بیگانه ز انواع جهالت خود را نکنی هیچ زابلیس حراست عیب جلی خویش نه بینی بدو دیده عیب خفی غیر بیابی بفراست گوئی همه را درس بقانون و اشارات خود هیچ شفائی نبیابی ز دراست تمییز شریفان و خسیسان زتو پرسند از نفس شریفت نکنی دور خساست باطن همه آلبوده بانواع رذایل پاکیزه کنی ظاهر خود را زنجاست بینی بدی از کس نکنی صبر بر اخفا ور نیک عداوت کنی از رشک و نفاست گوئی همه جا عیب کسانرا بعلالا در خویش نه بینی شره و بخل و شراست اصلاح خود او لیست زدلها خبرت نیست در کار کسان کار مفرمای کیاست هر تخم که کاری ثمر آن در وی فیض میکن بنکو کاری انواع غراست فیض کاشانی